MC แจ็คสัน
”สวัสดีครับคุณเอ็มซีแจ็คสัน"
เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นข้างหูทำให้แจ็คสัน หวังเจ้าของชื่อสะดุ้งหันกลับไปมองทางต้นเสียงทันที
“พี่มาร์ค!
ตกใจหมด" ฟาดแขนไปหนึ่งทีก่อนจะแยกเขี้ยวใส่ มาร์คขำให้กับท่าทางแบบนั้นก่อนจะดึงเอวอีกคนมากอดไว้หลวมๆ
”พี่มาทำอะไรเนี่ย"
ถามเพราะว่าวันนี้วงตัวเองไม่ได้มีขึ้นสเตจแต่อย่างใด
แต่ทำไม มาร์คถึงโผล่มาทีนี่?
"มาคุมแฟน"
ตอบหน้าทะเล้นก่อนจะแอบหอมแก้มคนที่ตัวเองเรียกว่าแฟนไปหนึ่งที
“บ้าบอ จะมาคุมทำไม ผมมาทำงานนะ.. อื้อ!" มาร์คไม่สนใจคำพูดนั้น
แต่ฉวยโอกาสตอนแจ็คสันกำลังพูดนั้น ประกบปากจูบลงไปทันที
เป็นจูบที่ดูดดื่มและเร่าร้อน เป็นจูบที่ไม่ควรจะมาทำ ณ ตอนนี้
เพราะ... ตรงนี้มันไม่ลับตาคนน่ะสิ
ถ้ามีคนผ่านมาเห็นจะทำไง! ใช่ เขาโดนมาร์คจูบตรงทางเดินไปสเตจ
ถ้ามีคนผ่านมาเห็นล่ะก็ เขาต้องอายและเขินมากแน่ๆ
”อื้อ..." ร้องท้วงเพราะเริ่มหายใจไม่ออก
มือยกขึ้นขยำคอเสื้อของมาร์คเบาๆ มาร์คผละจูบออกอย่างนึกเสียดายแต่ก็ต้องยอมผละออกเพราะมันได้เวลาที่แจ็คสัน
ต้องไปทำหน้าที่แล้ว
”สู้ๆนะครับที่รัก เดี๋ยวจะไปรอหน้าเวทีนะ"
บอกแล้วหอมแก้มแจ็คสันก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้น
ทิ้งแจ็คสันที่เขินหน้าแดงไว้คนเดียว
“ไอ้บ้า” ด่าตามหลังเบาๆก่อนจะเดินไปทำหน้าที่ตัวเอง
“ขอบคุณทุกคนนะครับที่ทำงานหนัก
ขอบคุณครับๆ” งานเลิกแล้วแจ็คสันโค้งให้กับเหล่าทีมงานและเพื่อนร่วมงานก่อนจะเดินแยกออกมาที่ห้องแต่งตัวเพื่อไปเอาสัมภาระเตรียมกลับหอ
แต่ก็ต้องเบ้ปากแรงเมื่อเจอคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสมาชิกร่วมวงและแฟนนอนเอกเขนกอยู่บนโซฟาตัวยาว
“ไหนว่าจะไปรอหน้าเวทีไง”
เอ่ยถามเมื่อมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของมาร์คเรียบร้อย มาร์คเงยหน้ามองก่อนจะตอบคำถาม
“คนเยอะอ่ะ
หนวกหู”
“ทีเวลาขึ้นเวทีมีสาวกรี๊ดให้พี่ไม่เห็นบ่นเลย”
“ก็นั่นพี่อยู่บนเวทีนี่
มันไม่ได้ใกล้ชิดขนาดนั้น”
“หรอออ”
แจ็คสันลากเสียงยาวก่อนจะเดินไปหยิบสัมภาระของตัวเอง
“จะกลับแล้วหรอ”
มาร์คลุกขึ้นนั่งก่อนจะคว้าข้อมือแจ็คสันเอาไว้
“อืม
จะอยู่ทำไมอ่ะ เขากลับกันหมดแล้ว”
บอกพลางมองหน้าคนที่จับมือเอาไว้แต่ก็ต้องหน้าแดงเมื่อจ้องเข้าไปในดวงตาคมของมาร์คแล้วพบว่ามันกำลังสื่อบางอย่างอยู่
บางอย่างที่ทำให้เขาอยากจะต่อยแฟนเขาเสียจริงๆ
“ฮึก..อื้ออ”
เสียงครางหวานหูดังมาไม่ต่ำกว่าสองชั่วโมงแล้ว แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะเงียบลงไป
เห็นทีคงต้องให้หมดสติไปซะก่อนถึงจะเงียบได้ แจ็คสันนอนบิดกายเร่าอยู่ใต้ร่างของมาร์คที่กำลังรัวสะโพกใส่อย่างหนักหน่วงอยู่ด้านบน
และดูมาร์คไม่ได้มีท่าทีเหนื่อยแต่อย่างใด
“อ๊ะ! ไปอดยาก..อื้อ! มาจากไหนเนี่ย” ตะโกนถามเสียงติดขัด
เพราะมาร์คดันกระแทกเข้ามาโดนจุดกระสันพอดี
มาร์คไม่ตอบแต่กลับกระแทกเน้นลงมาที่จุดเดิม
เรียกเสียงครางดังจากแจ็คสันได้เป็นอย่างดี
“อื้อๆ
ไม่หวะ..อ๊า ไหว พี่มาร์ค อ๊ะ เร็ว”
บอกให้อีกคนเร่งจังหวะก่อนจะสวนสะโพกกลับเข้าหาอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ เพราะดันหลวมตัวเข้าไปกับบทรักครั้งนี้เสียแล้ว
“ลามกจัง”
คำพูดของมาร์คทำให้แจ็คสันตวัดตามามองดุๆ ก่อนจะแกล้งตอดรัดแก่นกายของอีกคน มาร์คครางเสียงต่ำก่อนจะกระแทกแรงๆเข้าไปหวังแกล้งคืน
“อ๊า!”
“แจ็คสัน...”เสียงแหบพร่าของมาร์คเอ่ยเรียกแจ็คสันที่นอนปรือตาอยู่ตอบรับเบาๆ
“อืออ”
“พี่บอกหรือยังว่าวันนี้
แจ็คสันน่า ‘รัก’ มากเลย” เอ่ยชมคนใต้ร่างเดี๋ยวเสียงชวนสยิว และจงใจที่จะเน้นคำว่ารัก
“โรค.. อ๊ะ ..จิต”
คนได้ฟังก็บ่นว่าไป แต่ก็หน้าแดงไปจนถึงหู
และต้องร้องครางเสียงดังอีกครั้งเมื่อมาร์คไม่พูดพร่ำทำเพลงและลงมือกระทำบทรักอย่างรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
จนเวลาหมดไปเกือบค่อนคืน
“ไปต่อที่หอมั้ย”
คำถามถูกเอ่ยถามหลังจากที่ร่วมรักกันมาสามรอบที่ห้องแต่งตัวจบลง
แจ็คสันส่ายหัวรัวให้กับคำถามนั้น
“พี่จะบ้ารึไง
ผมจะตายแล้วเนี่ย” บ่นพลางนอนหอบหายใจมองดูอีกคนที่แต่งตัวให้ตัวเองอยู่
“ตายคาอกพี่ไม่ดีหรอ”
แจ็คสันเกลียดคำถามนี้ เพราะมันเป็นการบ่งบอกว่ายังไง คืนนี้ก็คงไม่หมดลงไปง่ายๆ
เพราะมาร์คน่ะ เป็นพวกพูดแล้วทำ...
.
.
.
.
.
“พี่มาร์ค...ผมไม่ไหวแล้วนะ
อื๊อออ”
“อีกรอบนะ”
.
.
.
.
“อีกรอบนะ”
“อ๊า! พอแล้วไอ้บ้า!”
และคืนนั้นทั้งคู่ก็ไม่ได้นอนกันเลย
ดีหน่อยตรงที่ ตอนเช้าพวกเขาไม่มีตารางงาน ไม่งั้นแจ็คสันตายแน่ๆ
ฟิคแบบชั่ววูบมาก.....สนองความกามตัวเองล้วนๆ55555
ก็แบบว่าเห็นเอ็มซีแจ็คสันวันนี้แล้วมันน่ารักรุบกริบน่าให้พี่มาร์คสานฝันความกามของเราให้เป็นจริง
ฮอลลลลลล5555555 จริงๆเมื่อวานที่ดรีมคอนเห็นโมเม้นพี่มาร์คดาร์คแล้วบั่บ.....กรีดร้องแรงมาก
โคตรแบดบอย5555 พอละเวิ่นเยอะละ5555 ติดตามต่อในช็อตฟิคหน้านะครัช..
